To będzie najlepszy rok na podróże.

Chociaż jestem przeciwniczką “zestawień” i “podsumowań”, szczególnie całorocznych, w tym roku po raz pierwszy zdecydowałam się na taki post.

Czuję, że mimo naprawdę pięknego 2014, zabrakło go trochę na blogu – częściowo nie obfitował w tak spektakularne podróże jak poprzedni, nie miałam też czasem pomysłów ani motywacji. Nie jest jednak tak, że nic się nie stało w moim życiu przez cały rok – poniżej więc kilka ważnych dla mnie rzeczy dzięki którym 2014 dobrze zapamiętam:

Ogarnęłam Instagrama

Zrozumiałam jak działa Instagram i mocniej się wzięłam za promocję swoich zdjęć w tym miejscu. Od sierpnia udało mi się zyskać ponad tysiąc wiernych fanów i każdy “like” mnie motywuje jak nic innego. Ogólnie, jestem dumna jak paw z tego konta, wchodzę codziennie żeby chociaż pooglądać swoje focie. Chodźcie też!

Otworzyłam drugi blog podróżniczy po angielsku

Tails Of Wonders to mój drugi domek w internecie. Ma inne nastawienie niż ten blog, czuję się na nim swobodnie i dodatkowo mogę poćwiczyć pisanie po angielsku. Wydaje mi się, że Duże Podróże zbyt długo były blogiem stricte wyprawowym, bogatym w opisy ale ubogim w ludzkie nastawienie (pierwsza zwróciła na to uwagę babcia, dziękuję!). Powoli, małymi kroczkami będę robiła postęp w innym kierunku, tymczasem produkuję się też na “Ogonkach”.

Byłam na pierwszym “blogowym” wyjeździe

Razem z innymi blogerami byłam w Ogrodzieńcu na wyjeździe organizowanym przez firmę Acer – super się bawiłam i poznałam naprawdę fajne osoby, które wcześniej tylko obserwowałam w internecie. Odwiedziłam też malowniczy hotel Poziom 511 obok zamku na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Acer wycofał się później ze współpracy, ale co zobaczyłam to zawsze moje.

W końcu fotografia to nie tylko hobby

Poczyniłam kilka kroków w kierunku “kariery” fotografa: w wakacje pracowałam jako asystentka fotografów, w Polsce zaczęłam zarabiać pieniądze za zdjęcia. Jak pisałam ostatnio, mam też w końcu lepszy aparat. Dużo się też nauczyłam na Akademii Fotografii, poznając też znanych polskich fotografów i kłócąc się z nimi, czy to co robią jest sztuką czy nie jest (ten tekst Wojciech Wilczyk napisał również, a może przede wszystkim, do mnie).
Na pewno dalej będę robić zdjęcia, ale biorę się też za pisanie. Zawsze przychodziło mi łatwo i sprawiało wiele przyjemności, mam nadzieję że wkrótce będzie też pracą.

Mieszkałam w Edynburgu

To akurat bloga nie ominęło – ponad trzy miesiące spędziłam w Edynburgu (a wcześniej kilka razy wpadałam na parę dni). Było to wystarczająco długo i miasto wywarło na mnie tak duży wpływ, że teraz chcę wyprowadzić się z Krakowa na stałe. Nie chodzi nawet o częstsze podróżowanie – super jest “należeć” do innych miejsc, mieć swoje ławeczki, trasy, sklepiki, autobusy. Nie być turystą, a mieszkańcem. To mój plan na 2015. O tym będą Duże Podróże w następnym roku.

Zrobiłam niesamowity postęp w obrabianiu zdjęć

Nie miał to być punkt na liście, ale spojrzałam na zdjęcia z tego roku (poniżej) i muszę przyznać, że zrobiłam niespodziewanie duży postęp! Pamiętam, że jeszcze w lutym się denerwowałam na Lightrooma i Photoshopa, męczyłam się nad każdymi zdjęciami po kilka tygodni (!) i ciągle byłam sfrustrowana tym, co widzę. Opłacało się jednak spędzić wiele godzin na nauce – dzisiaj obróbka przychodzi mi dużo łatwiej, zdjęcia wyglądają lepiej i, o dziwo, całkiem dobrze się przy tym wszystkim bawię. Ostatnio zaczęłam krótki cykl o robieniu zdjęć podróżniczych i będę się z Wami dzielić moimi wskazówkami.

Zostawiam Was ze zdjęciami z 2014 roku i mam nadzieję, że będziecie częściej wpadać!

Zejście z góry Artura w Edynburgu – mój dwutygodniowy wyjazd w lutym

Krowa na Pentland Hills w Edynburgu

Domek w Princes Street Gardens podczas majowego wyjazdu

Świetny wyjazd do tajemniczego Beskidu Niskiego razem z moją koleżanką Dominiką

Fotograficzny projekt w Nowej Hucie – jak się później okazało, najbardziej popularny i kontrowersyjny post na Duże Podróże

Podczas Festiwalu Kolorów w Krakowie

Gubimy się w lasach Magurskiego Parku Narodowego

Wyjechałam do Edynburga i napisałam post o Krakowie.

Popełniłam błąd w pracy i musiałam jechać do Glasgow. Z tego powstał post.

Zdecydowanie mój ulubiony post w tym roku – zdjęcia z Royal Botanic Garden + kilka bardzo osobistych wyznań. Aż się łezka w oku kręci.

Falkirk – miejsce zamieszkanie dwóch wielkich stalowych koni. Niedaleko od Edynburga, więc wpadłam.

Fettes College i inne sekretne miejsca w Edynburgu, w większości znane tylko jego mieszkańcom. Uwielbiam to miasto.

Zastanawiałam się czy to jest coś o czym powinnam pisać na blogu, ale każdemu zdarzają się gorsze momenty i może przeczyta to ktoś, kto w tej chwili taki ma. Od początku roku do czerwca miałam dużego doła który przeszedł w coś rodzaju depresji – na nic nie miałam siły ani ochoty i były dni w ciągu których nawet nie wychodziłam z łóżka. Nie opowiem o szczegółach, ale czułam się najgorzej i prawie nikt o tym nie wiedział. Wszystko się „naprawiło” po moim wyjeździe do Edynburga i bardzo pomógł mi wyjść z tego stanu mój chłopak, który mieszka ze mną teraz w Krakowie – nie wiem co bym bez niego zrobiła i jestem mu na zawsze wdzięczna. Ten blog i ten wpis jemu właśnie dedykuję i wiem, że 2015 będzie dla nas najlepszym rokiem. Dopóki nie przyjdzie kolejny!